Boven alles, mijn excuus. Verleden week was ik te druk met matrix analyses en monetaire economie om zelfs de primaire taak ‘schrijven van wedstrijdverslag’ te kunnen vervullen. Het tentamen belooft een studenten-10 en daar ben ik weer. Deze week: een dubbele editie!

Sedert het begin van de competitie heerst er een zo ware vloek over het derde zaterdagelftal van Zuidlaren: de 1-0 achterstand. Maar liefst vijf wedstrijden op rij konden scherp beginnen en loze kreten op het moment van aftrappen een openingstreffer van onze opponenten niet voorkomen. Een wedstrijd tegen hekkensluiter Asserboys zou de druïde moeten zijn die deze vloek op zou kunnen heffen, met daarbij aansluitend zoals beloofd: een doelpuntrijk verslag.

In de kleedkamer voorgaand de krachtmeting bleek echter Gijs Elsinga de rol van druïde op zich te nemen. Gijs fungeerde als Panoramix met een ketel vol proteïne-rommel terwijl alle spelers van dit opstandige Drentse dorpje geduldig in een rij wachtten op hun ‘scoopie’ met toverdrank. Alle spelers? Neee… Mijn eigen constante exceptionele kracht is ontstaan omdat ik als klein kind… Goed, laat ook maar. Rare jongens die Zuidlaarders…

Ik wil niet te veel tijd van uw kostbare leven in beslag nemen, daarom probeer ik vandaag het naar mijn persoonlijke maatstaven kort en bondig te houden en enkel de meest memorabele momenten te beschrijven.

Het fluitsignaal klinkt en de wedstrijd begint. Binnen mum van tijd smasht onze eigen keeper Joren te Velde de bal vanuit een corner in eigen goal. De zon krijgt de schuld en de vloek blijft voortbestaan. Omgaan met tegenslagen zijn wij inmiddels op getraind, we houden ons eigen spel vast terwijl de dieselmotor ondertussen rustig warm draait.

Niet veel later staat het  2-2 en is het niemand minder dan Lex ‘Skipper’ Tammens die zijn eerste officiële doelpunt in het seniorenvoetbal maakt. Ondanks een afgrijselijk intikkertje, een prachtig moment. Skipper, het is je gegund!

Op George zijn horloge tikt de tijd rustig door, diverse (maar liefst negen verschillende!) spelers van ons elftal weten het net te vinden met als topscoorder van de dag: Pelle Duiven. Er van uitgaande dat de bizarre kwaliteiten van onze publiekstrekker (voor Pelle zijn vader is geen afgelegen gehucht te ver!) reeds niemand meer verrast, zal ook ik dit maar als alledaags gaan beschouwen.

Supersub Gijs-Willem mocht ook nog even een half uurtje mee pakken waarop hij besloot de bal vanaf vijf meter op open goal toch maar even over te schieten. Het goede voornemen ‘niet meer op zichzelf schelden‘ hield stand. Ons bestuurslid van Ibn Battuta herpakte zich en maakte niet veel later het mooiste doelpunt van de dag. Vanuit een voorzet nam GW de bal op de pantoffel welke vervolgens met fenomenale snelheid in de linkerbovenhoek vloog. Machtig mooi! Eindstand: keurig gewerkt aan het doelpuntensaldo met als resultaat 13-2 winst.

De doelpuntenmakers van vandaag nog even op een rijtje:

  • Pelle Duiven: 4 x
  • Floris Folmer: 2 x
  • Mathijs Jansen: 1 x
  • Lex Tammens: 1 x
  • Steffan Boetje: 1 x
  • Twan Jutstra: 1 x
  • Gijs Willem: 1 x
  • Gijs Elsinga: 1 x
  • Wouter Groenewold: 1 x

‘s Avonds werd de overwinning uitbundig gevierd bij de limoncelloboeren uit ons elftal: Maurits en Daniel (die van de zus van Maurits en een blauwe maandag bij PEC Zwolle..). Eindstand: bier, limoncello een kort bezoek van trainer zelve en een zondag vol kopzere.

November brak aan en het beloofde voor Mathijs Jansen (van de hakjes..) een zware maand te worden. Ik heb er even voor gezeten en na lang wikken en wegen is het mij gelukt om Mathijs op een stapavond in één woord te kunnen beschrijven: ‘schaamteloos’. Bijkomend probleem: Mathijs heeft tot op heden dit seizoen in de wedstrijden nog maar weinig klaar weten te spelen. Vandaar zijn voornemen en doelstelling: een hele maand lang geen alcohol.

Deze zaterdag het bekende ritueel: thuisfluiter George geeft het startsignaal, de wedstrijd tegen directe concurrente ACV begint en een nieuwe kans om de vloek op te kunnen heffen. Na enkele minuten vangt Lukas Mennega de bal in eigen zestien, overduidelijk hands en scheidsrechter George wijst naar de stip. Ik sla het omschrijven van de strafschop over, want u raad het al: zaterdag 3 staat weer 0-1 achter.

Waar ik in de basis begon, werd ik er na een half uurtje afgehaald voor Vincent Kabel, welke mijn defensieve taken over mocht nemen. Een ijzersterke en balvaste speler van ACV zet een solo in, speelt onze gehele achterhoede uit en schiet de bal strak binnen. Vincent rijst zijn armen in de lucht en kijkt verwijtend om zich heen maar ook hij had gewoon een tackle in kunnen zetten.

Een kopje thee gaf troost en energie bij een 0-2 achterstand en ook ik mocht na de pauze weer mijn rentree op het veld maken: ditmaal op het middenveld. Niet veel later een foutje aan de kant van ACV: vedette en papa Wouter Groenewold straft hard af en maakt de 1-2.

Voor wie bij de doelpuntenmakers van vorige week goed heeft opgelet, zag dat er (naast mijn eigen..) een bepaalde naam er niet tussen stond: Stefan Waninge. Onze rossige rots wist geen enkele kans, ondanks hun uitzonderlijke grootte, af te maken. Treurig genoeg nam Stefan zijn zelfvertrouwen na vele gemiste kansen hard af met als ernstig gevolg: niet meer durven te schieten. Tegen ACV was het tot mijn grote geluk de dag van zijn wederopstanding. Een prima uitgespeelde kans en Stefan schiet hard binnen. Kop omhoog! Ook jou is het van harte gegund!
U vraagt zich natuurlijk af: hoe gaat het met Mathijs en een maand lang zonder alcohol? Na een half uurtje mocht hij het veld betreden en hij deed het tot verbazing van de gehele selectie en staf: fan-tas-tisch. Om te beschrijven hoe uitzonderlijk goed: waar de trainer Mathijs nog wilde wisselen tegen Onstwedder Boys vanwege een verschrikkelijk hakje, lukte het hem vandaag zelfs om de bal op behendige wijze met zijn hak mee te nemen. Als mayonaise op de gehaktbal schoot Mathijs de bal vanuit een rebound na een doelpoging van Gijs-Willem langs de keeper van ACV. Mathijs, ik denk echt dat als je voorgoed stopt met drinken en goed je best doet, je misschien nog wel profvoetballer kunt worden…

De stand is dus 3-2 en de diesel begint nu echt op gang te raken. Niks tijdrekken of inzakken: vooruit met de geit en op zoek naar de 4-2! Na een spetterende actie is het voorhoedespeler Daniel (nogmaals: die van de zus van Maurits en een blauwe maandag bij PEC Zwolle…) die de bal van zijn linkervoet, naar zijn rechter haalt, de keeper uitspeelt en genadeloos binnen schiet.

Dan het mooiste moment van de wedstrijd: een corner wordt door de lucht gegeven op randje zestien ter hoogte van de tweede paal. De 177 centimeter lange nummer 9 van FC Zuidlaren 3 gaat het kopduel aan met de boomlange centrumverdediger van ACV. De nummer 9 van Zuidlaren springt met ongelooflijke sprongkracht meters hoog de lucht in, geniet heel eventjes van het uitzicht over alle omliggende Drentse dorpen en kopt de bal vervolgens op briljante wijze over alles en iedereen heen richting Daniel. Deze schiet met een volley goed binnen en bepaalt hiermee de eindstand: 5-2.

FC Zuidlaren 3 treedt volgende week aan tegen het naar verluidt even jeugdige BATO 2 en is na maar liefst zeven competitiewedstrijden volop in de strijd om het kampioenschap. En mocht één van u allen weten hoe de vloek dan eindelijk in Winschoten opgeheven kan worden, laat het ons alstublieft snel weten…

Door Remco Spanhoff
De nummer 9 van FC Zuidlaren 3