Op de zaterdagmiddag van de Zuidlaardermarktweek stond voor Zaterdag 3 de uitwedstrijd bij
Onstwedder Boys op het programma. De aanloop richting de wedstrijd verliep niet voor iedereen even
vlekkeloos. Zo was er een aantal spelers niet in de gelegenheid om te trainen, hetgeen verstrekkende
gevolgen had op de donderdag, want met een bijna volledig fitte selectie beschikt onze trainer over de
keuze uit 20 man. Zeker nu er sinds vorige week (nog) weer een nieuw talent aan onze selectie werd
toegevoegd in de persoon van Matthijs. Diezelfde Matthijs besloot vorig seizoen om te stoppen met
voetbal en was in de veronderstelling dat alleen afmelden bij de elftalleider voldoende was. Toen er in
september toch weer een afschrift kwam van FC Zuidlaren en het voetbalbloed toch nog niet volledig
uit het lichaam verdwenen bleek, meldde hij zich weer bij zijn makkers die hem zonder nadenken
weer in genade aannamen. Daarover later meer….
Terug naar de keuze van de trainer; niet trainen is niet spelen en dus kregen liefst 3 spelers
donderdagavond al te horen dat zij verplicht rust kregen, iets wat Gijs Willem zaterdagmiddag toen hij
al helemaal omgekleed was nog eens na moest lezen. Niet spelen is geen overbodige luxe in het
Zuidlaardermarktweekend, maar hoezeer ook het hartje in dit elftal vlotter gaat kloppen van een
glaasje gerstenat, voetballen wil je!
De vrijdagavond wil nog wel eens een valkuil zijn in de discipline van ons elftal. Sommigen zijn op
dat moment al druk in training voor de 3e helft op zaterdag en de vrees was dan ook dat, rondom deze
feestelijke dagen, het dit keer niet anders zou zijn. Aangezien ik een van de 3 was met verplicht
voorgeschreven rust, besloot ik de dorpskern eens door te fietsen om te zien of iedereen wel met de
wedstrijd bezig was. Op de Brink was het vrij rustig, de draaimolen was al dicht dus hier zou ik de
mannen niet meer treffen. Dan maar op de weg terug naar huis. Plots een hevige, zeer plaatselijke,
regenbui die mij er toe dwong om even bij onze sponsor De Vliegh te schuilen. Aldaar trof ik alleen
onze vaste sluitpost aan, wiens wangen al net zo rood waren als zijn haardos en waar van het al zeker
leek dat hij de sluitingstijd niet zou gaan halen. Niets bleek minder waar overigens, maar hij beloofde
plechtig om “topfitssezijnnn.”
Dit alles onder toeziend oog van onze trainer, die inmiddels ook aangeschote….. geschoven was.
De rest van de mannen lag blijkbaar al keurig op bed want ook op de app bleef het verbazingwekkend
rustig.
Zaterdagochtend, voor ondergetekende het moment om de laatste ziektekiemen (oorzaak van het niet
trainen) en enig lui(bier)zweet te verliezen tijdens de marktloop. Aangezien er in de middag niet
achter een bal aan gerend hoefde te worden en het ook leuk was voor de toeschouwers besloot ik mee
te doen. Over het resultaat kunnen we kort zijn; kon beter! Wat wel fijn was om te zien is dat er maar
liefst 2 mensen uit mijn team mij kwamen aanmoedigen, dank Lex en Huib.
Dan naar de wedstrijd. Vooraf was er enig onderzoek gedaan door wat spelers die, op basis van
eerdere uitslagen tegen andere tegenstanders, al in konden schatten dat we deze wedstrijd wel konden
winnen. Iets wat in het Zuidlaardermarktweekend over het algemeen ook meer regel dan uitzondering
is. Hier lag echter het grootste gevaar… Onderschatting. Dit werd nog eens extra gevoed toen één van
de twee wisselspelers van Onstwedde aangaf dat hij pas sinds vorige week begonnen was met voetbal.
Het hielp ook niet echt dat het ook aan zijn fysiek te zien was dat hij niet veel aan sport had gedaan.
Het zorgde voor de nodige lachers bij ons op de bank, maar hij bleek een aardig balletje te kunnen
trappen.
Amper geïnstalleerd op de reservebank, tablet opstarten… Onder het mom van; als ik het nu niet
meteen typ, dan komt dat verslag er niet eerder dan komende donderdag…
Systemen opgestart, de blik richting het veld en voor onze dug-out wordt een aanval over de
linkerflank opgezet door Onstwedde. Blijkbaar toch nog niet geheel wakker werden we volledig
overlopen en de eerste aanval leverde ook meteen een 1-0 achterstand op. Dit ondanks dat Remco, na
ons teamfotomoment vlak voor de warming-up, maar liefst 4 keer had geroepen dat we nu “even in de
wedstrijdfocus moesten gaan zitten.” Lege kreten waar hij samen met Vincent K. schijnbaar patent op
heeft, want mijn mede-niet geselecteerde collega Stefan merkte op dat we van dergelijke kreten wel
een bingokaart konden maken om tijdens de wedstrijd in te vullen. Zo ver is het niet gekomen, maar
wel ééntje om in het achterhoofd te houden.
Wat wel moest gebeuren is de aansluiting vinden bij onze voornamelijk fysiek ingestelde tegenstander.
We leken dit ook al vrij vlot te doen, maar de goal die Lex scoorde werd wegens buitenspel afgekeurd.
FC Zuidlaren had de smaak van het aanvallen te pakken en bleef proberen om te scoren. Floris was
nog dichtbij een goal, maar zijn schot werd gepakt door de keeper. Na 20 minuten soleert Pelle langs
een aantal tegenstanders en vuurt richting de goal, dit keer geen actie van de keeper, maar de paal
brengt redding. De rest van de eerste helft leverde, behalve veel slordigheden, verder weinig spektakel
op. Lichtpuntje was wel dat na een half uur Matthijs zijn rentree op de velden mocht maken en zijn
eerste balcontact betreft een hakje over de zijlijn. Vlot gevolgd door de opbeurende woorden van de
coach; “Wat je niet kan, moet je niet doen!”.
Al met al konden we over de eerste wedstrijd van Matthijs zeggen: Kon beter!
Ik was zelf niet aanwezig in de kleedkamer, maar wat er gezegd werd was niet voor dovemans oren
bestemd… Als we hier verliezen, dan wordt er dinsdag gewoon getraind…
Koud gestart komt de bal op een gunstige plek te liggen voor een vrije trap na een knullige handsbal
van de tegenstander. Aanvoerder Pelle neemt vol zelfvertrouwen plaats achter de bal en ramt de
lederen knikker rechts in de hoek achter de keeper. 1-1
Zuidlaren heeft het betere van het spel, maar vergeet om te blijven voetballen. Op de momenten dat dit
wel gebeurt worden we ook dreigend. Gijs Elsinga combineert met Twan door de verdediging heen,
maar wordt gestuit door de keeper. Met nog 20 minuten op de klok is er hetzelfde lot voor Pelle, na
fantastisch voorbereidend werk van Steffan.
Omdat het maar niet wil lukken, gaan we ons meer en meer bemoeien met wat anderen zouden moeten
doen. En hoewel een punt verdiend zou zijn kregen wij in de 89e minuut helaas dan toch de deksel op
de neus. Een effectieve counter over de rechterkant, gevolgd door een halve voorzet die over de keeper
(topfit was ie niet, maar goede pot op de lijn gestaan) heen waaide. 2-1.
We gooien nog één keer alles in de strijd en krijgen nog een mooie kans, nadat Lukas met een
splijtende pass door het midden Gijs Elsinga voor de keeper zet. Het lukt hem alleen niet om het tot
doelpunt te promoveren.
De eerste nederlaag van de competitie is een feit en de conclusie aan het einde van de wedstrijd is dan
ook: Kon beter!
Complimenten aan de keeper van Onstwedde, lag regelmatig in de weg. Ook aan de scheidsrechter lag
het niet, die floot een prima pot.
En zoals het een goed verslag betaamt; de gehaktbal uit de jus was prima. Redelijke bite, lekkere jus
en voldoende saus ernaast. 7,5!
Man-of-the-match: aangezien onze elftalleider niet iedereen op papier heeft gezet kunnen we niet op
Pelle stemmen, dus dan moet ik maar even op mijzelf stemmen. Maar Pelle komt de twijfelachtige eer
vandaag toe.
Volgende week spelen we om 15.00 uur thuis tegen WVV 2. Nu rest ons een vlotte thuisreis en dan
een uitgebreide derde helft. Wees gerust, we hebben er al hard voor getraind, dus die gaan we de
komende dagen zeker winnen.
Als laatste moet nog toegevoegd worden dat een winnende trainer altijd gelijk heeft… Hij liet dit
weekend de topscoorder van het elftal niet spelen… U kunt volgende week komen kijken wat hij van
zijn ongelijk heeft geleerd!
Namens het derde (h)elftal, uw verslaggever,
Wouter Groenewold
