Vrijdagavond, 21:37 uur
Floris staat op van de bank en slentert richting de koelkast. Hij trekt de deur open, het lampje springt aan en hij schrikt zich rot. Geen Heineken, Amstel of Hertog-Jan meer te bekennen, het noodlot en voor Floris een Twentse nachtmerrie is daar. Alleen nog maar Grolsch. In het verleden is het voor de beste jongen ooit in Enschede eens zo uit de hand gelopen, dat vedettes binnen ons elftal hem er nog steeds mee lopen te stoken. Folmer accepteert de situatie, grijpt een groene knuppel en plopt de dop er af. De volgende dag om 15:00 uur de wedstrijd tegen ST Veelerveen/Westerwolde 2, voor Floris nu al gedoemd tot een zware pot.
Vrijdagavond, 21:54 uur
George zet twee pannen op het vuur, snijdt de groentes en gooit bouillon in de pannen. Terwijl Floris inmiddels nóg een Grolsch flesje heeft weten te bemachtigen, staat George nog in de keuken de lunch voor te bereiden. Waar Ria ons vorig jaar wedstrijd na wedstrijd op fantastische wijze het voor ons verzorgde (waarvoor nogmaals grote dank!), is het regelen en organiseren van een lunch nu de taak van ons team zelf. Elke week nemen twee andere spelers deze queeste op zich, maar George was zo attent om voor de eerste thuiswedstrijd af te trappen. Coach, bedankt! De tomatensoep was hemels!
Zaterdagmorgen, 10:02 uur
Ik stap in Groningen op de fiets, presentatiepak aan, de Rena-tas slinger ik over de schouder (welke met dank aan Renata’s Sites-N-Design en Mindfulness & Yoga Zuidlaren in ons bezit), en zet koers richting het Zuiden. Een enkele week herfst in Nederland en nu al pokkeweer. Exact een seizoen eerder zouden eindeloze plensbuien mij halverwege de Paterswoldseweg al om hebben laten keren en de bus richting Zuidlaren laten pakken. Mocht er niks veranderd zijn, was het vandaag weer zo’n dag geweest. Vandaag was het niet zo’n dag. Met een grijns op mijn gezicht trek ik de jas aan, rits hem dicht en zet een petje op mijn kop. Vorig jaar hebben Hypotheek Visie en Groenhout Makelaardij voor ons trainingspakken geregeld, dit jaar deden zij daar een schepje bovenop en kwamen aan met ook nog eens gevoerde en regenbestendige jassen. Raymon Optiek had nog petjes voor ons, en deze outfit bezorgde mij het euforische gevoel dat niemand mij nog iets kon maken! Allen hartstikke bedankt!
Zaterdagmiddag, 14:09 uur
Ons elftal druipt de kleedkamer met volle magen binnen (George, lekker gewerkt pik!), begint rustig te kleden tot het moment dat ook dé trainer zijn intrede doet. Onder luid gejuich wordt Mike ontvangen, mede omdat hij op trotse wijze een kratje bidons en waterzak presenteert. Ditmaal heeft Mike het alweer met zijn geliefde Miriam (die van de bier-yoga enzovoort..) voor elkaar gekregen en dankzij haar behoren ook deze spullen nu tot onze inventaris. Floris én zijn nadorst zijn er ongelooflijk blij mee!
Zaterdagmiddag, 14:52 uur
Het team heeft reeds een stevige warming-up achter de rug, waar ik zelf als wissel startend niet aan mee heb gedaan. Joren, inderdaad doorgaans de vaste keeper, maar nu door miscommunicatie op de bank beland, en ik zijn onder de eindeloze loopoefeningen uit weten te komen door cornervlaggen te gaan halen en de rest van het wedstrijdveld te prepareren. Terwijl wij als groep zijnde nog even de kleedkamer binnen gaan, stapt geheel ST Veelerveen/Westerwolde 2 net naar buiten. Een laatste speler van hen trekt nog even een shirt aan op exact het gelijke moment dat wij nog de laatste tactische instructies doornemen. Een goed begin is het halve werk.
Zaterdagmiddag, 15:06 uur
Of toch niet. De wedstrijd is inmiddels begonnen, de uitploeg kan onmogelijk al warm zijn, maar hebben nu al de bal in onze goal gekregen. Het derde elftal start rommelig en binnen enkele minuten is een counter van de tegenpartij ons fataal. Huib stapt, wat wij niet van hem gewend zijn, op dramatische wijze uit waardoor de man in het zwart alleen nog Vincent Kabel tegenover zich heeft staan. Vincent doet nog een poging deze flitsende voorhoedespeler bij te houden terwijl hij al rennend zijn arm naar rechts uitsteekt alsof dit zijn bedoelde rijrichting is, maar voordat onze verdediger om zijn as is gedraaid heeft de aanvaller van Veelerveen/Westerwolde de bal al simpel binnen geschoten. Gelukkig voor Mike had hij op dat moment een verdediger met meer snelheid achter de hand op de bank zitten…
Zaterdagmiddag, 15:27 uur
Na bijna een half uur gespeeld te hebben, spelen wij ons zelf steeds beter in de wedstrijd. Niemand minder dan onze eigen aanvoerder Pelle (surprise..) weet met een afstandsschot de bal achter de keeper te krijgen. Met wijsheid en veel geluk zit het mee dat de doelverdediger van de uitploeg volledig mis grijpt en de aansluitingstreffer is daar. In de rust een stevige bespreking, met als eindconclusie dat er vandaag niets anders mogelijk is dan dat ene: winnen.
Zaterdagmiddag, 16:07 uur
Steffan neemt de bal op de pantoffel van een metertje of twintig afstand. Hij raakt hem niet perfect, maar de keeper stond er bij en keek er naar. Daar is de voorsprong. Direct na de aftrap schreeuw ik zelf nog even als verwijzing naar het verslag van vorige week dat de diesel al weer op gang is, maar Wouter blaft deze opmerking direct af: ‘Concentratie mannen! Volle bak!’. Niet veel later probeert Lukas het nog eens met een wanhoopspoging van afstand (blijven proberen jongen..) maar alweer is het Steffan die de 3-1 binnen schiet na een lekker voorzetje van de losgeslagen Bokito van Zaterdag 3: Frank! Net als vorige week een déjà vu moment wanneer ik Steffan op talentvolle wijze zo’n balletje binnen zie schieten. Naar verluidt maakt iemand later nog de 4-1, maar dit moment heb ik helaas gemist. In ieder geval wordt de overwinning met deze eindstand binnen gesleept.
Zaterdagavond 19:53 uur
De rest van het elftal heeft onder begeleiding van live muziek de derde helft gespeeld, maar ik ben inmiddels weer aan het werk. Mathijs en Daniel hebben mij inmiddels de wedstrijdstatistieken doorgestuurd (waarvoor dank). Ik schrik ontzettend wanneer ik door alle momenten van en voor de wedstrijd scroll. Naast dat ik niks over die ene speler van ons elftal schrijf omdat ik het haat om ego’s te strelen, heb ik er een nog grotere hekel aan om mijn eigen ego de grond in te trappen. Ik besluit om niks over mijn eigen acties in het wedstrijdverslag te zetten, maar zo oprecht en eerlijk als ik ben zet ik de notities toch nog even voor u op een rijtje:
‘Remco raakt de bal volledig verkeerd, maar op de één of andere manier gaat de bal richting goal’.
‘Remco schopt iemand doormidden en zegt heel nonchalant: sorry man, gaat het?, en loopt weg’.
‘Remco kapt twee man uit om vervolgens de bal fenomenaal in te leveren bij de tegenpartij’.
‘Remco maakt een goede sliding, beukt een verdediger om ver en levert daarna de bal in’.
‘Remco wil graag laten zien wie de baas is en maakt een forse overtreding op zijn tegenstander, domme actie.’
‘Remco is moe en coacht Kabel dat hij maar diep moet gaan zodat hij achter kan blijven’.
Conclusie: geen commentaar.
Zaterdagavond 21:17 uur
Wouter slaakt een kwaadaardige schaterlach. Hij heeft het op duivelse wijze voor elkaar weten te krijgen: ook hij staat nu genoteerd als speler binnen het elftal. Met vuurspuwend kwaad in zijn ogen opent hij de voetbal.nl app en stemt zo snel als hij kan stemt hij op zichzelf. Net als vorige week, laat ik ook deze keer niks los over dat waardeloze intikkertje. Als elftal-auteur zag ik een machtige positie om de strijd met hem aan te gaan en opende in de appgroep een chantage offensief om op mij te stemmen. De rest van het team zag niks in mijn prestaties en besloot geheel op Steffan te stemmen. Goed, niet meer dan terecht. Een prachtig weekend, drie punten en de hoop dat Steffan Boetje mij dit jaar nog veel vaker nostalgische gevoelens gaat bezorgen. Ik spreek u volgende week!
Door Remco Spanhoff
Scoreverloop
0-1 ST Veelerveen/Westerwolde ‘6
1-1 Pelle Duiven ‘27
2-1 Steffan Boetje ‘47
3-1 Steffan Boetje ‘55
4-1 Wouter Groenewold ‘79
